Brama posiadłości, jak zawsze otwarta była. Strażnik, dostrzegając, że Przybysz gna na złamanie karku, jakby z wiatrem w zawody stanął, nie próbował Go zatrzymywać. Tak, jak mu polecono. Może posłaniec to jakiś, który wieści ważne niesie? Mężczyzna tego nie wiedział, ale nie do niego należało zgadywanie. Alarmu także nie ogłosił, wiedząc, że przebywający w dworku Strażnicy w razie czego poradzą sobie, gdyby okazało się, że Przybysz wrogiem jest. Pozdrowił jedynie Gościa uniesieniem dłoni.

Gdy tylko Cahil na dziedziniec wjechał, podszedł do niego stajenny, młody chłopak, odziany w zieleń i srebro Domu, oferując zajęcie się zmęczonym wierzchowcem. Jeden ze Strażników, którzy na dziedzińcu wartę pełnili, także do Przybysza się zbliżył.
- Witaj na Dworze Srebrnych Liści, Panie. Jeśli zechcesz mi swe imię i cel swego przybycia wyjawić, skieruję Cię do odpowiedniej osoby.

Chłopiec uśmiechnął się.
- Będę, Panie.
Tyle tylko rzekł, dochodząc do wniosku, że gdyby jakieś specjalne życzenia co do zajmowania się Jego wierzchowcem Mężczyzna posiadał, to już by mu je wyjawił. Chwycił wodze i odprowadził konia.

Strażnik zaś spąsowiał cały na twarzy, słysząc słowa Cahila, jednak wykazał się profesjonalnym opanowaniem.
Zgiął się w sztywnym ukłonie.
- Proszę za mną, Panie.
Powiedziawszy to odwrócił się i bez dalszych komentarzy poprowadził Przybysza do wnętrza posiadłości, ku lewemu skrzydłu się kierując. Przed drzwiami ciężkimi się zatrzymał i otworzył je. Odwrócił się twarzą do Gościa i gestem zaprosił do środka.
- To gabinet Pani Silestry, Głowy Domu, wedle Twego życzenia, Panie. Wejdź, proszę i rozgość się, a ja poinformuję Panią, że... trener wojowników i magów przybył. -
I poczekawszy aż Cahil do środka wejdzie, oddalił się by uczynić, co zapowiedział.

//Cahilu, zapraszamy tutaj.//