1. Nazwa: Pustynnik
2. Pochodzenie: Rasa ta pochodzi z pustyni Tah Harata, z obozów nomadów. Legendy mówią, że konie te to potomkowie pustynnego wiatru – dzikiego i nieokiełznanego i słonecznego blasku – dumnego i niezależnego, życiodajnego i niszczycielskiego. Zwierzęta z hodowli są pieczołowicie dobierane, by kolejne pokolenia miały jak najlepsze cechy ze wszystkich poprzednich pokoleń.
3. Przeciętny wzrost: 163-167 cm
4. Maść: tarantowata, siwa, izabelowata, kara, gniada – w zasadzie każda.
5. Budowa: harmonijna, dość delikatna, o pięknie zarysowanych mięśniach, szczupłe nogi, bardzo bogata grzywa i ogon, czarne lub bursztynowe oczy przysłonięte grubą firanką rzęs, łeb świadczy o egzotycznym pochodzeniu.
6. Siła: nie są w stanie unieść ciężkozbrojnego, najlepsze dla lekkich jeźdźców
7. Szybkość: są najszybszymi znanymi końmi
8. Wytrzymałość: potrafią biec przez cały dzień kłusem po równym, trawiastym lub piaszczystym terenie, w górach radzą sobie kiepsko
9. Inteligencja: są bardzo pojętne, bardzo inteligentne, przez co nie nadają się dla niedoświadczonych jeźdźców, którzy mogą nie być w stanie zapanować nad zwierzęciem.
10. Inne cechy: Odporne na upał, wrażliwe na mróz, nie potrafią pływać, gdyż boją się wody, wrażliwe na magię natury, choć jedne odnoszą się do niej pozytywnie, inne zaś wpadają w panikę. Inna magia jest im obojętna.

//by Luain