Gdy pukanie do drzwi się rozległo, Keria uniosła głowę znad czytanego właśnie raportu na temat postępów prac w "Samotnej". Wszystko pięknie, tylko znów nie dowieziono wszystkiego na czas i teraz ona musi zdecydować co z tym zrobić. Ktokolwiek przerwał teraz jej lekturę, z góry zaskarbił sobie jej wdzięczność, za chwilę przerwy.
Gdy Nieznajoma energicznie weszła do gabinetu, Keria wstała zza biurka, obrzucając Półelfkę, uważnym, badawczym spojrzeniem. Spodobało jej się to, co zobaczyła... z różnych powodów. Niemniej strój Gościa wydał jej się nieco pretensjonalny. Pozwoliła lekkiemu zdziwieniu odbić się na jej twarzy, w formie uniesionej pytająco brwi, lecz po chwili znów przybrała neutralny wyraz.
- Witam. Jestem Keria Luenn, ale to już zapewne wiesz, Pani, skoro dotarłaś tutaj. W czym mogę Ci pomóc? - Ton był uprzejmy, choć zdystansowany. Gestem zaprosiła Półelfkę do spoczęcia w jednym z foteli.